harkuladaeeee

Her maviye çaLan siyahın beyaz göLgesiydim simdi.... Maviden çaLma düsLerimiz vardı... MutLak mutsuzLukLara açıyorum perdeLeri... Günes odama yaLnızLıkLa birLikte giriyor.. Binbir tebessüm bırakıyor yüzüme... Henüz gözyasLarım düsmedi daha dudakLarıma... Tutamıyorum dokunamıyorum yutkunamıyorum... Sevdan boğazıma düğüm...Lendi... Kaç diLde yazıLmaLıydı mutsuzLuğun romanı... Kaç can(ı) yakmaLıydı satırLar... Şimdi mutsuzLuğa varır yoLum... KeLimeLerimi seçiyorum zuLamdan tane tane... Meğersem mutLuLuk adına ne de az cümLem varmıs... Hiçbir keLimemin sonunda tebessüm duymuyorum... Yitirmisim Lugat-ımdaki mutLuLuk imgeLerini... SiLinmis üstü karaLanmıs bir şiirdi benimkisi... Sen'Li cümLeLerin sensiz sonLarına varıyorum her seferinde... Askı(mı)n satır araLarı mutsuzLuğa karaLanmıs... ve her parantez içinde cümLen geçiyor.... Yoksun yok oLuyorum... Bir tam'ın iki yarımı oLamadık biz ... TamamLayamadık birbirimizi... Ne eksik nede fazla yasadık askı... Yıprattık hüzün yaprakLarını sevdamızda... ve sen uykuLarımdan kaçan rüya(m) yoksun artık varLığın neyi değistirirki...ben oLmadıktan sonra... SoL yanımdaki sızım koyuyorum adını... SevgiLiydin eLbet sende gidecektin dedimya... Gittin iste...neye yarar keskeLerim... YükLemsiz bir cümLe daha kurdum... Öznesi meçhuL satırLarda gizli